BŁ. JAKUB STRZEMIĘ – PATRON ARCHIDIECEZJI LWOWSKIEJ
Czemu dziś tak cicho o łaskach za przyczyną bł. Jakuba? Nie naszego Błogosławionego w tym wina. Nie ustała ni dobroć Jego, nie ustała też moc Jego u Pana Boga. On wciąż jednakowo u Boga potężny, wciąż mocen być dobrym przewodnikiem łask Bożych. Wina jest po naszej stronie. Zmalały modlitwy nasze do bł. Jakuba, stąd On nie może nam pomagać, przynajmniej w tym stopniu jak tego pragnie. „Nie odbieracie – mówi Apostoł – dlatego iż nie prosicie... Albo, jeśli prosicie, a nie bierzecie, to dlatego, że źle prosicie”
(z kazania św. arcybiskupa Józefa Bilczewskiego)
ok.1340 – Jakub Strzemię urodził się na terenie diecezji krakowskiej, jako młodzieniec wstąpił do Zakonu Franciszkańskiego, został wysłany na studia do Rzymu.
ok. 1378 – przełożony klasztoru w Krakowie.
1385-1388 – przełożony klasztoru Świętego Krzyża we Lwowie. Jako gwardian łagodził poważne spory między mieszkańcami miasta a ich biskupem Bernardem. Zasłynął jako gorliwy misjonarz ziem wschodnich. Należał do stowarzyszenia Braci Pielgrzymujących dla Chrystusa. Prowadził wędrowny tryb życia. Szerzył prawdziwą wiarę, nawracał pogan i schizmatyków, a katolikom głosił słowo Boże i udzielał sakramentów św. Był wikariuszem generalnym Rusi, któremu podporządkowywały się wszystkie franciszkańskie placówki na Rusi, Podolu, Ukrainie i w Mołdawii.
przed 1392 – inkwizytor w sprawach wiary Rusi Czerwonej, Wołynia, Pokucia i Wołoszczyzny, odznaczał się roztropnością i wielkim miłosierdziem.
27.06.1391 – po śmierci arcybiskupa Bernarda papież Bonifacy IX mianował Jakuba arcybiskupem Halicza. W bulli nominacyjnej papież wylicza jego następujące przymioty: gorliwość apostolska, wielkie wykształcenie, czystość życia, szlachetność obyczajów, wytrawność w sądzie i zarządzie sprawami duchowymi i świeckimi. Wiele razy bł. Jakub służył swoimi radami świętej królowej Jadwidze i jej mężowi Władysławowi Jagiełło i właśnie dzięki protekcji pary królewskiej został arcybiskupem halickim.
7.07.1391 – papież Bonifacy IX pozwala na konsekrację biskupią w kraju wybranego przez Jakuba biskupa.
28.01.1392 – otrzymuje sakrę biskupią z rąk biskupa przemyskiego Macieja Janina w Tarnowie. Jako biskup odznaczał się gorliwością, organizował i umacniał struktury diecezji, tworzył nowe parafie, a juz istniejące uposażał w paramenty liturgiczne. Troszczył się o rozwój Kościoła katolickiego, często wizytował parafie Archidiecezji, nawet bardzo odległe, sam nauczał wiernych prawd wiary i katechizował, szczególną pasterską troską otaczał dzieci. Starał się o powiększenie liczby kapłanów oraz dbał, aby oni sumiennie spełniali swoje obowiązki duszpasterskie, przez co w społeczeństwie wzrósł autorytet duchowieństwa.
14.11.1394 – arcybiskup Jakub udziela przywileju odpustowego wiernym adorującym Najświętszy Sakrament w kościele dominikanów we Lwowie, który stał się ośrodkiem kultu eucharystycznego. Odpusty przez niego nadane świadczą o wielkiej czci do Najświętszego Sakramentu. Bł. Jakub był jednym z prekursorów publicznej adoracji i procesji eucharystycznych.
8.03.1401 – ustanawia odpust za modlitwy przed alabastrową figurką Matki Bożej „Jackowej” w lwowskim dominikańskim kościele, którą według tradycji otrzymał w darze od św. królowej Jadwigi.
15.02.1402 – wprowadza uroczyste nabożeństwo ku czci Matki Bożej w parafialnym kościele Lwowa oraz nadaje odpusty za udział w specjalnych wieczornych nabożeństwach, w czasie których śpiewano antyfony Recordare i Salve Regina, a kończono modlitwą o pokój. Kroniki przekazują fakt objawienia się bł. Jakubowi Matki Bożej z Dzieciątkiem. Przeżywając ciężkie chwile błagał: „Okaż mi się Matką”, a w odpowiedzi usłyszał słowa: „Masz Matkę i Syna” – i zobaczył te święte postacie. Scenę tego objawienia umieścił na pieczęci arcybiskupiej zamiast swego herbu oraz polecił opiece Maryi swoją Archidiecezję. Pragnął przenieść stolicę arcybiskupią z Halicza do Lwowa, dlatego rozpoczął budowę kościoła katedralnego ku czci Matki Najświętszej.
1404 – konsekracja Katedry lwowskiej pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny.
28.04.1404 – nadaje przywilej odpustowy wiernym, którzy przybędą do kościoła franciszkańskiego we Lwowie i odbywszy spowiedź wezmą udział w porannym nabożeństwie albo wieczorem na znak dzwonu odmówią na klęcząco Ojcze nasz i Zdrowaś Maryjo, lub złożą ofiarę na kościół. Świadczy to o wspieraniu działalności zakonów misyjnych, szczególnie franciszkanów i dominikanów, w których widział wielką pomoc w rozwoju Kościoła oraz szerzeniu wiary na swoich terenach.
19.06.1406 – składa w darze klasztorowi franciszkańskiemu srebrny kielich mszalny. Zachęcał również wiernych ofiarowywać klasztorom księgi, naczynia, odzież liturgiczną, światło. W życiu codziennym odznaczał się prostotą i ubóstwem franciszkańskim – król Władysław Jagiełło ofiarował mu majątek w centrum Lwowa, on jednak zamieszkał w skromnym drewnianym domu, nie wyrzekł się również habitu franciszkańskiego. Był wrażliwy na potrzebny biednych i chorych, dlatego swoje dochody przekazywał na potrzeby szpitala Świętego Ducha oraz na schronisko dla chorych, ubogich i pielgrzymów. W testamencie mitrę, srebrny pastorał, habit franciszkański, naczynia, księgi oraz całą swoją spuściznę prosił obrócić na urządzenie pogrzebu, na modły i Msze św. za jego duszę, na pokrycie zasług służby oraz na jałmużny dla ubogich i na cele chrześcijańskiego miłosierdzia.
15.11.1408 – zostaje zaproszony na sobór schizmatycki w Pizie, w którym odmawia udziału.
20.10.1409 – umiera we Lwowie, gdzie został pochowany zgodnie z jego ostatnią wolą „u braci w domie św. Krzyża” – w chórze franciszkańskiego klasztoru Świętego Krzyża we Lwowie w stroju arcybiskupim i habicie franciszkańskim.
29.11.1619 – przypadkowo odnaleziono trumienkę z ciałem Arcybiskupa.
1626 – w obecności lwowskiego arcybiskupa Andrzeja Próchnickiego ciało zostało przełożone do nowej srebrnej trumny, którą umieścili w alabastrowym pomniku w ścianie kościoła franciszkańskiego. Przy jego grobie modlił się również król Jan III Sobieski.
10.07.1777 – pod wpływem coraz większego kultu oraz łask otrzymanych za wstawiennictwem zmarłego arcybiskupa Jakuba, arcybiskup Wacław Sierakowski zwołuje komisję, która bada jego życie, cuda oraz heroiczność cnót.
Bolesław Kędzierski wydaje drukiem pierwszą oficjalną biografię arcybiskupa Jakuba.
20.10.1786 – lwowski arcybiskup Ferdynand Kicki poleca przenieść relikwie Błogosławionego z kościoła franciszkańskiego, który uległ kasacie przez rząd austriacki, do Katedry lwowskiej i umieścić w ołtarzu Chrystusa Ukrzyżowanego.
11.09.1790 – papież Pius VI wydaje bullę beatyfikacyjną oraz pozwala obchodzić wspomnienie Jakuba Strzemię 1 czerwca lub w 3 niedzielę po Zielonych Świętach. Po reformie kalendarza liturgicznego w 1974 r. wspomnienie zostało przeniesione na 21 października.
6-8.09.1890 – 100-lecie beatyfikacji bł. Jakuba. We Lwowie zorganizowane wielkie uroczystości w połączeniu z specjalnymi odpustami ustanowionymi przez papieża Leona XIII.
1908 – wybitny historyk Władysław Abraham napisał krytyczny życiorys bł. Jakuba z inicjatywy św. arcybiskupa Józefa Bilczewskiego.
16-27.06.1909 – św. arcybiskup Józef Bilczewski zorganizował we Lwowie uroczystości z okazji 500-lecia śmierci bł. Jakuba. Liczne wota umieszczone obok nowej srebrnej trumny, zrobionej staraniami Arcybiskupa, były dowodem otrzymanych łask. Na prośbę św. Józefa Bilczewskiego św. papież Pius X ogłosił bł. Jakuba patronem Archidiecezji obok Matki Bożej.
16.03.1910 – św. Pius X ogłosił bł. Jakuba Strzemię wraz ze św. Antonim z Padwy współpatronem krakowskiej prowincji franciszkanów konwentualnych.
1945 – po II wojnie światowej relikwie Błogosławionego zostały przeniesione do Katedry w Tarnowie.
1966 – relikwie przeniesiono do Lubaczowa.
1986-2009 – jako depozyt Katedry lwowskiej znajdowały się w skarbcu Katedry na Wawelu w Krakowie.
2009 – z okazji 600-lecia śmierci peregrynacja po klasztorach franciszkanów prowincji krakowskiej w Polsce.
5.12.2009 – relikwie wracają na Ukrainę, umieszczone w głównym ołtarzu Katedry lwowskiej.
2010 – peregrynacja po klasztorach franciszkańskich dekanatu lwowskiego, a później po wszystkich parafiach archidiecezji lwowskiej.
9 września odbyła się uroczysta ceremonia wręczenia medalu bł. Jakuba Strepy, który w tym roku otrzymało sześcioro wiernych i dobroczyńców archidiecezji lwowskiej.
Kiedy w grudniu 2009 roku powróciły do Archidiecezji Lwowskiej relikwie Błogosławionego Jakuba Strzemię, naszego Patrona, a następnie odbyła się ich peregrynacja po wszystkich parafiach, to po jej zakończeniu zrodziła się myśl wrześniowych uroczystości ku Jego czci.
W tym roku wojna wpłynęła na przebieg obchodów i uhonorowania patrona archidiecezji, dlatego zamiast iść ulicami miasta, błogosławił Jakow, po trzydniowej modlitwie w sanktuarium św. Antoniego we Lwowie, przyjechał do młodzieży w Brzuchowiczu na czuwanie modlitewne.
10 września odbyła się uroczysta ceremonia wręczenia medalu bł. Jakuba Strepy, który w tym roku otrzymało dziewięciu wiernych i dobroczyńców archidiecezji lwowskiej.
11 września w katedrze lwowskiej odbyła się uroczysta ceremonia wręczenia medalu bł. Jakuba Strepy w katedrze lwowskiej, który w tym roku otrzymało trzynastu wiernych i dobroczyńców archidiecezji lwowskiej.
Czcigodni Kapłani i Osoby Życia Konsekrowanego!
Umiłowani Bracia i Siostry!
Ewangelia dzisiejszej niedzieli, opisuje bardzo wzruszającą scenę. Oto do Jezusa przyprowadzony zostaje głuchoniemy człowiek, a zgromadzeni ludzie, w jego imieniu, proszą Syna Bożego, aby włożył na niego ręce i uzdrowił go. Wyrażona przez ludzi prośba przyniosła dar uzdrowienia i wzbudziła wielki podziw wśród ludzi, którzy pełni zdumienia mówili: „Dobrze uczynił wszystko. Nawet głuchym słuch przywraca i niemym mowę”.
W kościele p.w. Najświętszego Zbawiciela w Łodzi, we środę ,3 kwietnia, odbyła się uroczystość wprowadzenia relikwii bł. Jakuba Strzemię. Uroczystościom intronizacyjnym przewodniczył biskup Edward Kawa.
W czwartek, 28 lutego br., w kaplicy kurialnej Abp Mieczysław Mokrzycki dokonał uroczyste przekazanie relikwii bł. Jakuba Strzemię wspólnocie parafialnej Najświętszego Zbawiciela w Łodzi. Aby otrzymać relikwie do Lwowa przybyli przedstawiciele parafii na czele z proboszczem ks. Grzegorzem Klimkiewiczem.
Czcigodni Księża! Osoby Życia Konsekrowanego!
Zapraszam Księży i Siostry zakonne na Kongregację duchowieństwa i osób konsekrowanych, która odbędzie się 9 września 2017 roku w Wyższym Seminarium Duchownym Archidiecezji Lwowskiej w Brzuchowiach.