Modlitwa i sakramenta święte, wyrzeczenie się siebie w niesieniu prostego, skromnego krzyża codziennego, ale niesienie go z pogodą, cierpliwością i wytrwałością, a nawet z radością i weselem, prowadzą do pełni życia Bożego, które jest celem całego Dzieła. Siostry, czerpiąc z tego źródła, duszą i ciałem, modlitwą i pracą przez cały ciąg życia oddają cześć Bogu, by Go kochać i wielbić kiedyś w nieskończonym i niewypowiedzianym szczęściu.
Sługa Boża Matka Elżbieta Róża Czacka "Dyrektorium"
Charyzmat
Bóg w miłosierdziu swoim powołał Zgromadzenie Sióstr Franciszkanek Służebnic Krzyża do oddawania chwały Trójcy Przenajświętszej przez życie Ewangelią poświęcone apostolstwu i służbie niewidomym, apostolstwu wśród widzących, zwłaszcza „niewidomych na duszy” oraz wynagradzaniu za duchową ślepotę świata.
Siostry, służąc niewidomym na każdym etapie ich życia, dążą do tego, by nieśli oni swój krzyż z miłości ku Bogu i w ten sposób włączali się w dzieło Odkupienia.
Z krzyża niewidomych i sióstr, zjednoczonego z męką Chrystusa, wyrasta apostolstwo względem „niewidomych na duszy”, czyli ludzi dalekich od Boga wskutek niewiary lub grzechu, ludzi o oczach zamkniętych na świat duchowy, ogarniętych zwątpieniem lub załamanych ciosami życiowymi – nierozumiejących sensu cierpienia.
Otwarte na potrzeby świata siostry biorą udział w katechetycznych, ekumenicznych, misyjnychi innych apostolskich zadaniach Kościoła.
(z Konstytucji Zgromadzenia)
Wszystko w tym życiu posinno płynąć z miłości Chrystusowej. Jedyną pobudką i jedyną racją wszystkich naszych myśli, słów i uczynków powinna być miłość czerpana bezustannie z Serca Jezusowego, a powracająca ku Niemu w aktach miłości i uczynkach miłosiernych, skierowanych ku Niemu poprzez bliźnich, w uczynkach miłosiernych, których pełne powinno być nasze życie.
Jedną z wartości, którą jedynie mądrość płynąca z Boga ocenić umie, jest cierpienie. Cierpienie wstrętne naturze człowieka, bez którego jednak nie może być mowy o świętości. (...) Przyjęte przez nas z poddaniem się woli Bożej i z miłości ku Niemu, zlewa na duszę pokój i radość, te dwa owoce Ducha Świętego, "których świat nie dawa" i dać niegdy nie może...
(z Dyrektorium M. Elżbiety Czackiej)
Historia
Zgromadzenie Sióstr Franciszkanek Służebnic Krzyża założyła w 1918 r. niewidoma Matka Elżbieta Róża Czacka. Głównym celem Zgromadzenia oprócz bezpośredniej służby niewidomym jest wynagradzanie Bogu za duchową ślepotę ludzi. Od początku istniała ścisła współpraca sióstr ze świeckimi. Początkowo Róża Czacka, po zapoznaniu się z zachodnimi placówkami kształcenia niewidomych, powołała w Warszawie w 1910 r. Towarzystwo Opieki na Ociemniałymi i kilka kierowanych przez nie placówek opiekuńczych.
Założycielka
Matka Elżbieta Róża Czacka urodziła się w 1876 r. w Białej Cerkwi na Ukrainie. Była prawnuczką twórcy Liceum Krzemienieckiego, Tadeusza Czackiego. Zagrożona od dzieciństwa ślepotą, w wieku 22 lat ostatecznie utraciła wzrok. Wielki cios przyjęła jako dar Boży i powołanie do służby ludziom obarczonym tym samym kalectwem. Sprawa niewidomych w Polsce była w tym czasie bardzo zaniedbana. Przez 10 lat Róża Czacka poznaje gruntownie zagraniczne instytucje dla niewidomych i podejmuje samodzielne studia tyflologiczne.
Pragnie przygotować niewidomych do pełnowartościowego życia w społeczeństwie ludzi widzących, dać im odpowiednie przygotowanie i wykształcenie zawodowe, a przede wszystkim ukazać sens życia poprzez wzmocnienie wiary w Boga i otwarcie się na innych ludzi. Jako pierwszy etap, Róża Czacka zakłada w 1911 r. w Warszawie Towarzystwo Opieki nad Ociemniałymi, które istnieje do dziś i współpracuje ściśle ze Zgromadzeniem, prowadząc szkoły z internatami dla niewidomych i warsztaty szkolące.
Lata 1914-18 Róża Czacka, odcięta od Warszawy wskutek działań wojennych, przeżywa w Żytomierzu na Wołyniu jako swoiste rekolekcje: czas przygotowania do życia zakonnego. Tu rodzą się i krystalizują myśli o powołaniu do życia nowego zgromadzenia zakonnego, które służyłoby niewidomym. Uzyskawszy pozwolenie biskupa łucko-żytomierskiego, Róża Czacka przyjmuje habit III Zakonu św. Franciszka i 15 sierpnia 1917 r. składa śluby wieczyste, przybierając imię s. Elżbiety od Ukrzyżowania Pana Jezusa. W maju 1918 r. wraca do Warszawy, reorganizuje podupadłe w czasie wojny placówki i przyjmuje pierwsze kandydatki do nowego zgromadzenia.
W 1922 r. w Laskach pod Warszawą powstaje osiedle, do którego przenoszą się kolejno placówki Towarzystwa Opieki nad Ociemniałymi; z czasem nazwa Laski staje się symbolem całego Dzieła. Matka Czacka przenosi swoją siedzibę do Lasek, gdzie powstaje Dom Macierzysty Zgromadzenia. Dzieło, na cześć Trójcy Przenajświętszej nazwane TRIUNO, tworzą wspólnie niewidomi, siostry i współpracownicy świeccy.
Matka Czacka dąży do tego, by przez właściwe wykształcenie wychować niewidomych na samodzielnych członków społeczeństwa, ale najgłębszym jej pragnieniem jest, by niewidomi, w pełni przyjmując swoje kalectwo, stali się apostołami wśród widzących, zwłaszcza "niewidomych na duszy", ludzi oddalonych od Boga wskutek niewiary lub grzechu.
Dzieło Triuno zyskuje jeszcze szerszy zasięg apostolski, gdy kierownikiem duchowym zostaje ks. Władysława Korniłowicz. Dzięki jego duszpasterskiej działalności Laski w okresie międzywojennym stały się jednym z ośrodków odnowy katolicyzmu w Polsce. Dwudziestolecie międzywojenne to czas intensywnego rozwoju Dzieła. Gdy wybuchła II wojna światowa, Matka Czacka sercem i modlitwą bierze żywy udział w losach Polski i świata. W czasie bombardowania Warszawy zostaje ciężko ranna. Po wojnie mimo nadwerężonych sił, włącza się w odbudowę zniszczonych Lasek. W 1950 roku, wskutek pogarszającego się stanu zdrowia, przekazuje kierownictwo swojej następczyni, wspomagając Zgromadzenie i Dzieło swoją ofiarą i modlitwą.
Matka Czacka zmarła w Laskach 15 maja 1961 r. w opinii świętości. W grudniu 1987 r. Kardynał Józef Glemp otworzył proces beatyfikacyjny Sługi Bożej Matki Elżbiety Czackiej, którą niewidomi pragną mieć jako swoją Patronkę i Matkę.
Dom generalny:
ul. Piwna 9/11, 00-265 Warszawa,
tel.: +48 (22) 831 -02-21
Przełożona generalna: M. Wróbel Noemi
Domy na terenie Archidiecezji:
POŁUPANÓWKA
S. LUDMIŁA (Krajnik Edyta Elżbieta)
– przełożona
+38 (067) 422 24 53
S. KAROLINA (Kandafer Anna)
S. WIKTORIA (Chomiakowa Wiktoria)
47845 Старий Скалат, Підволочиський район,
Тернопільська область
тел.: +38 (03543) 360-57
14 maja 2022 r. w Połupanówce w obwodzie tarnopolskim arcybiskup Mieczysław Mokrzycki uroczyście przekazał wspólnocie parafialnej relikwie bł. Matki Elżbiety Róży Czackiej, beatyfikacja której odbyła się 12 września 2021 r. w Warszawie. W kościele św. Józefa, który również jest Archidiecezjalnym Sanktuarium Arcybiskup Mieczysław Mokrzycki rozpoczął Mszę św. dziękczynną za dar osoby Błogosławionej oraz za dar 30-letniej posługi Sióstr Franciszkanek od Krzyża.
Minął miesiąc od dnia pełnej inwazji wojsk rosyjskich na Ukrainę. Miesiąc heroicznej konfrontacji, miesiąc walki na wszystkich frontach. To czas, który pokazuje nam, kim jesteśmy i do czego jesteśmy zdolni jako ludzie – i do czego jesteśmy zobowiązani jako naród. Jest to także czas, który bardzo wyraźnie ukazuje światu prawdziwy Kościół Chrystusowy, który zawsze – czy to w czasie epidemii, czy wojen – z miłosierdziem i współczuciem pochylał się nad bólem i cierpieniem człowieka, jako Dobry Samarytanin, jako sam Chrystus.
Eucharystię koncelebrują biskupi Konferencji Episkopatu Polski na czele z przewodniczącym abp Stanisławem Gądeckim, prymasem Polski abp Wojciechem Polakiem oraz gospodarzem miejsca kard. Kazimierzem Nyczem a także kapłani ze wszystkich diecezji w kraju. Są także duchowni z zagranicy, w tym. m.in metropolita lwowski abp Mieczysław Mokrzycki oraz kard. Dominik Duka z Czech - pisze Niedziela.
Papież Franciszek zdecydował, ze beatyfikacja Sług Bożych kard. Stefana Wyszyńskiego oraz Róży Marii Czackiej odbędzie się 12 września w Warszawie.
W dniach 21-22 listopada Arcybiskup M. Mokrzycki dokonał kanonicznej wizytacji parafii bł. Jakuba Strzemię w Starym Skałacie. Księdzu Arcybiskupowi towarzyszył Wikariusz Generalny Archidiecezji Lwowskiej ks. Infułat Józef Pawliczek wraz z ks. Włodzimierzem Smołyniem.