Św. Benedykt i św. Scholastyka - urodzeni we Włoszech, w Nursii (480-547). Ich życie w „Dialogach” opisuje św. Grzegorza Wielkiego.
W 529 r. na Górze Monte Cassino św. Benedykt napisał Regułę opartą na Ewangelii, ona jest podstawą życia monastycznego nie tylko zakonu benedyktynów, ale także wielu innych zakonów. Jako reformator i patriarcha życia monastycznego zdołał nadać mu określony kierunek i zatwierdził go Regułą, w której wskazał nie tylko ważność modlitwy, ale także pracy, podkreślając jej godność i interpretując ją nie tylko jako środek utrzymania, ale także jako służba Bogu i ludziom. Św. Benedyktowi zależało na harmonijnym połączeniu pracy i modlitwy.
Od VII wieku benedyktyni szerzyli w Europie nie tylko chrześcijaństwo, ale i cywilizację, zgodnie ze słynnym powiedzeniem: „Cruce, libro et atro” - „Krzyż, książka i pług”. Wkrótce w całej Europie pojawiły się klasztory benedyktyńskie, z rozkwitem monastycyzmu zachodniego.
Na ziemiach wschodniosłowiańskich pierwsze pojawienie się benedyktynów sięga VII wieku. Byli to misjonarze irlandzcy, którzy postawili nogę na tych ziemiach przed oficjalnym chrztem Rusi Kijowskiej. Później, około 977 r., na prośbę księcia Jaropełka (bratanka św. Olgi), papież Benedykt VII wysłał ambasadorów w celu zorganizowania pierwszego klasztoru, na czele, którego stanął biskup Bonifacy. Byli to benedyktyni, pierwsi, którzy założyli chrześcijańską diecezję na Rusi Kijowskiej. Ta misja nie trwała długo, aż do 979 roku. Możliwe, że przyczyny początku i końca tej misji miały podłoże ekonomiczne i polityczne - nawiązanie stosunków między Europą a Bizancjum.
W 1616 r. we Lwowie istniał klasztor benedyktynek. Szkoła przy klasztorze była pierwszą placówką edukacyjną dla kobiet na tych ziemiach. Siostry zajmowały się głównie wychowaniem szlacheckich dziewcząt. W czasach radzieckich pomieszczenia klasztorne służyły jako magazyn, a na jego terenie znajdowały się placówki oświatowe. Obecnie kompleks klasztorny należy do Zgromadzenia Sióstr Studytek (Zakon Grekokatolicki) i nosi nazwę „Kościół Wszystkich Świętych i Klasztor Wstawiennictwa Najświętszej Maryi Panny”. W klasztorze znajduje się szkoła św. Zofii.
W 2016 roku z inicjatywy arcybiskupa metropolity lwowskiego Mieczysłąwa Mokszyckiego rozpoczęto budowę nowego klasztoru benedyktynek pod patronatem św. Józefa. A 4 czerwca 2020 roku metropolita lwowski poświęcił krzyż przygotowany pod wieżę kościoła. 19 marca 2021 r. poświęcono kościół św. Benedykta i klasztor św. Józefa, a także dzwon, który wzywa do wspólnego uwielbienia Pana. Tym samym po raz pierwszy w swojej powojennej historii Archidiecezja Lwowska ponownie ma klasztor kontemplacyjny.
Charyzma:
Sercem życia benedyktyńskiego jest modlitwa, która łączy i nadaje sens wszystkim innym działaniom. Św. Benedykt nie wymagał od swoich uczniów specjalnego ślubu modlitwy, ponieważ oczekiwał, że będzie ona w centrum ich życia i przeniknie całe ich działanie. Modlitwa jest Opus Dei, dziełem Boga i nic nie może być ponad nią. Prawdziwym powołaniem mnicha lub mniszki z rodziny benedyktynów nie jest zwalczanie działalności na rzecz kontemplacji, ale przywrócenie pierwotnej harmonii między nimi. Życie w Zakonie Benedyktynów jest życiem w Szkole Służby Pańskiej. Każda zakonnica realizuje życiem swoim motto Założyciela: „Niech we wszystkim będzie uwielbiony Pan!” Oznacza to, że wszystkie sfery życia, indywidualne i społeczne, wypełnione są pragnieniem stawiania niczego ponad Chrystusa. W zakonie składa się pięć obietnic: posłuszeństwa, ubóstwa, czystości, nawrócenia i trwałości pobytu. Atmosferę rodzinną życia wspólnego regulują Statut i Ordynariusz. Głównymi obowiązkami są śpiewy gregoriańskie i recytacja psalmów podczas wspólnej modlitwy liturgicznej. Zdolności i dary każdej zakonnicy, a także potrzeby wspólnoty determinują różnorodność obowiązków. Każda praca musi być wykonana konkretnie, uczciwie, szczegółowo i starannie. Ten rodzaj pracy nie jest istotny, tak samo jak jej zewnętrzna płodność, ważna jest płodność wewnętrzna, która wypływa z wiary i głębokiej więzi z Panem.
Motto:
Najbardziej znane benedyktyńskie hasła są łacińskie wyrażenia „Ora et labora” - „Módl się i pracuj” oraz „Ut in omnibus glorificetur Deus” - „Niech we wszystkim będzie uwielbiony Pan”, a także „Pax!” - "Pokój!". Te hasła charakteryzują stosunek członków zakonu benedyktynek do codziennych obowiązków modlitwy i pracy.
Opactwo:
ulica Korolenka 41 V, a / s 69, 10003 Żytomierz, Ukraina
ulica Stryjska 17, Sołonka, obwód lwowski, 81131
(0412) 467-268
https://benedictinesisters.org.ua/
11 lipca, w święto św. Benedykta z Nursji, opata i patrona Europy, w kościele przy benedyktyńskim klasztorze św. Józefa we wsi Sołonka pod Lwowem obchodzili święto patronalne. Liturgię z tej okazji poprowadził biskup pomocniczy Kamieniecko-Podolskiej diecezji Radosław Zmitrowicz.
W uroczystość Ofiarowania Pańskiego Kościół obchodzi Światowy Dzień Życia Konsekrowanego. Z tej okazji 2 lutego 2023 r. w Archidiecezji Lwowskiej odbyło się tradycyjne doroczne spotkanie przedstawicieli zakonów i zgromadzeń zakonnych. Konferencja i Msza św. odbyły się w klasztorze sióstr benedyktynek w Sołonce pod Lwowem. W spotkaniu tym wzięło udział ponad 100 braci i sióstr z różnych zakonów i zgromadzeń.
W poniedziałek, 5 kwietnia, arcybiskup Mieczysław Mokrzycki miał spotkanie wielkanocne ze wspólnota benedyktyńska w Sołonce. Najpierw była wspólna modlitwa w niedawno poświęconym kościele Św. Benedykta, potem wspólna świąteczna agapa w klasztorze sióstr benedyktynek.
Czcigodni Kapłani!
Proszę w najbliższą niedzielę podać w ogłoszeniach duszpasterskich wiadomość i zaprosić wiernych do udziału w uroczystości poświęcenia placu i kamienia węgielnego pod budowę klasztoru dla Sióstr Benedyktynek we Lwowie-Sołonce.