Sanktuarium Matki Bożej w Bołszowcach
Kościół p.w. Nawiedzenia NMP w Bołszowcach, dekanat Halicz.
Dekret od 1624 r.
Godziny nabożeństw
O godzinie 19.00 czas letni, 18.00 czas zimowy
Niedziela o godzinie 13.00
Kontakt
ul. Ivana Franka 4
Bołszowce 77146
Halicki rejon, Iwano-Frankiwsk województwo
mail - rkcbilsziwci@gmail.com
www: bilsziwci.org
Tel. Kom. +380962239298
Tel. (+38) 0343161144
Historia odbudowy i rozpoczęła się 16 września 2001 r. od pobliskiego Halicza, tam zamieszkali franciszkanie, aby odbudowywać Sanktuarium.
Od piętnastu lat idą do Sanktuarium Matki Bożej pielgrzymki ze Lwowa, Tarnopola i Śniatynia. Po pielgrzymce organizowane są Franciszkańskie Spotkania Młodych. Od kilku lat przy odnowionym memoriale w Dytiatynie odbywają się tu modlitwy o pokój i pojednanie między Polskim i Ukraińskim narodem. Odbywają się tu rekolekcje, naukowe konferencje, dni skupienia i spotkania formacyjne.
Bołszowce – osiedle typu miejskiego na Ukrainie, w obwodzie Iwanofrankiwskim, w rejonie Halickim, do 1945 w Polsce,
w województwie Stanisławowskim, w powiecie Rohatyńskim, siedziba gminy Bołszowce.
Pierwsza pisemna wzmianka pochodzi z 8 marca 1408 roku, a miejscowość występuje pod nazwą Mały Bowszów. Rozwój miejscowości rozpoczął się po jej przejściu na własność Kazanowskich: wojewody i hetmana koronnego wojska polskiego Marcina (1566–1636), później do jego syna Dominika Aleksandra, a następnie do rodziny Jabłonowskih.
W 1950 r. Bołszowce staraniami Kazanowskich otrzymały status miasteczka. Było ono często najeżdżane przez Szwedów, Turków i Tatarów.
Na wzgórzu od zachodniej strony miasteczka Bołszowiec nad rzeką Gniła Lipa wznosi się wspaniały kościół i klasztor OO.Karmelitów. To przybytek Maryi. Początek tego cudownego miejsca sięga czasów panowania w Polsce Zygmunda III (1587-1632). Były to czasy wielkich zaburzeń. Kiedy w 1620 roku te ziemie orały kopyta tatarskich koni, w głąb Rusi Czerwonej, wyruszył Marcin Kazanowski, kasztelan halicki i wielki hetman korony z garstką wojska na spotkanie wroga. Pragnął uchronić umęczony lud chrześcijański i ratować swoje dobra dziedziczne Bołszowce. Jedna z wielu legend mówi, że wojsko przeprawiało się pod Haliczem przez rzekę Dniestr, a hetman podążał za nim, zanosząc gorące modły do Boga o zwycięstwo. Podczas przeprawy przez Dniestr pies hetmana wyskoczył z promu, popłynął kawałek i wydobył z nurtu rzeki płótno zwinięte w rolkę. Wróciwszy ze zdobyczą, złożył ją u stóp pana. Jakież zdziwienie ogarnęło wodza, gdy po rozwinięciu płótna ujrzał piękny wizerunek Matki Bożej, piastującej na łonie Dzieciątko. O osobliwym zdarzeniu opowiedział wojsku, które uważało to zdarzenie za cudowny znak. Wojsko rzuciło się walecznie na nieprzyjaciela, rażąc go srogo. Po zwycięstwie wizerunek stał się przedmiotem kultu, hetman umieścił go w kaplicy domowej na zamku. Natychmiast zaczął rozmyślać nad tym by Orędowniczce swej wystawić godny przybytek.
Za zgodą prowincjała Ojców Karmelitów Trzewiczkowych, o. Zygmunta Gdawskiego hetman zaprosił zakonników w 1617 r., właściciel Bołszowiec Marcin Kazanowski. On zbudował drewniany kościół i klasztor dla Ojców Karmelitów Trzewiczkowych. W dniu 20 marca 1624 roku, uroczyście wprowadzono obraz do świątyni wśród modłów licznie zgromadzonego duchowieństwa obu obrządków i nieprzejrzanych tłumów ludu. Od tego czasu strumieniem spływały łaski z tego miejsca do serc cierpiących, szukającej u Maryi pociechy.
Budowę kościoła murowanego, który jest do dziś, rozpoczął około 1718 roku Jan Gałecki, pułkownik wojsk koronnych, jako dopełnienie ślubu za cudowne uzdrowienie, dokończyła zaś budowę wdowa po nim Eleonora.
Z biegiem lat podupadł kościół. Czas wszystko swym zębem niszczący, nie oszczędził tych świętych murów, poszczerbił je, pochylił stropy ku starości i ruinie. Zaszła potrzeba odnowienia kościoła. Po odnowieniu ponownego poświecenia 15 sierpnia 1777 roku dokonał biskup Kryspian Cieszkowski, sufragan lwowski. Trzy dniu po tym odbyło się najważniejsze wydarzenia dla tego świętego miejsca, akt koronacji cudownego obrazu na mocy przywileju wydanego w Rzymie 12 maja 1768 roku przez papieża Klemensa XIII. Uznanie obrazu Matki Bożej w Bołszowcach za cudowny przez głowę Koscioła katolickiego i zezwolenie na jego koronację było najważniejszym wydarzeniem w historii i najlepszym uznaniem szczególnej łaskawości i opieki Maryi oraz zaspokojenia pragnień jej czcicieli.
Parafia w Bołszowcach istniała od 1791 roku. Na początku XX wieku liczba parafian wahała się od dwóch do trzech tysięcy.
W czasie I wojny światowej świątynia została doszczętnie zrujnowana. Po odbudowie funkcjonowała do II wojny światowej. W 1945 karmelici zostawili Bołszowce, przenosząc się do klasztoru na Piasku w Krakowie. Kościół zamknęli w 1947 roku. Obraz Matki Bożej jest do teraz w Kościele św. Katarzyny w Gdańsku.
W czasach komunizmu świątynia przeżyła najcięższy okres rujnacji. Tu trzymali świnie, gromadzili złom, przechowywali szklane butelki, na terenie klasztoru był szpital po nim sanepid miał swoje biura. Planowano z Kościoła uczynić muzeum ateizmu. Świątynia Bołszowiecka reprezentowała sobą symbol totalnego spustoszenia.
Historia odbudowy i obecności franciszkańskiej rozpoczęła się 16 września 2001 r. od pobliskiego Halicza. Początkowo tam zamieszkali franciszkanie, aby móc jednoczenie remontować i odbudowywać dawny klasztor karmelitów w Bołszowcach.
W 2010 r. została zakończona rekonstrukcja pierwszego skrzydła klasztoru, to sprawiło, że bracia mogli się przeprowadzić z Halicza do Bołszowiec, gdzie odradza się Sanktuarium Matki Bożej. Zostało jeszcze wiele do zrobienia, ale już dziś można zauważyć, że cały kompleks sakralny z każdym dniem nabiera nowego blasku.
Obecnie odbywają się tam rekolekcje, kursy i naukowe konferencje, odbywają się tam rekolekcje dla młodzieży, dni skupienia, konwiwencje dla Neokatechumenatu i spotkania formacyjne dla duchowieństwa. Od piętnastu lat idą do Bołszowieckiego Sanktuarium Matki Bożej pielgrzymki ze Lwowa, Tarnopola i Śniatynia. Po pielgrzymce organizowane są Franciszkańskie Spotkania Młodych. Od kilku lat przy odnowionym memoriale w Dytiatynie gdzie podczas pierwszej wojny światowej Polscy żołnierze razem z Ukraińskimi polegli w bitwie przeciw bolszewikom. To jedno z niewielu miejsc jest symbolem jedności Polskiego i Ukraińskiego narodów. Odbywają się tu modlitwy raz w roku o pokój i pojednanie między Polskim i Ukraińskim narodem. W modlitwie biorą udział przedstawiciele władzy Ukraińskiej i władzy konsularnej Polski i przedstawiciele Senatu i Ministerstwa Kultury Polski.
Źródło: Fr. Elizeusz Sanches-Peredes, „Krótka wiadomość o cudownym obrazie Matki Boskiej Bołszowieckiej”, Wydawnictwo „Powściągliwość i Praca”, Kraków 1930.
Źródło: https://bilsziwci.org/pl/
W dniu 24 lutego 2024 roku na wezwanie Metropolity Lwowskiego o wzmożenie modlitwy i postu w drugą rocznicę otwartej wojny Rosji z Ukrainą wierni i pasterze archidiecezji lwowskiej zgromadzili się na czuwaniu modlitewnym w sanktuarium Matki Bożej Pokoju i Pojednania w Bolszowcach.
Czcigodni Kapłani i Osoby Życia Konsekrowanego!
Umiłowani Bracia i Siostry, Czciciela Matki Bożej, Królowej Pokoju i Pojednania!
Kolejny raz droga wiary przyprowadziła nas do tego Sanktuarium. Jedni dotarli tutaj jako pielgrzymi pokoju i pojednania, wędrując przez kilka dni i pokonując trud pielgrzyma.