Ruch Rodzin Nazaretańskich
Powstanie RRN
Ruch Rodzin Nazaretańskich (RRN) jest to międzynarodowy ruch chrześcijańskiego apostolstwa rodziny. Jego celem jest pogłębienie uczestników poprzez poświęcenie swojego życia duchem Ewangelii, poprzez zjednoczenie z Chrystusem w życiu codziennym.
Inicjatorem RRN jest ks. prof. Tadeusz Dajczer (1931-2009), który w 1985 roku, razem z ks. Dr Andrzejem Buczelem (1951-1994), oraz grupą ludzi świeckich tworzą pierwsza wspólnotę ewangelizacyjną w Warszawie. W ciągu dwóch lat RRN rozprzestrzenił się w całej Polsce, a teraz również działa w kilkudziesięciu krajach na wszystkich kontynentach.
Pomimo swego międzynarodowego charakteru Ruch funkcjonuje na podstawie struktury diecezjalnej, akcentując swoją więź z Kościołem partykularnym. W diecezjach kierują nim kapłani-moderatorzy wyznaczeni przez biskupów diecezjalnych.
Uczestnicy Ruchu biorą udział w spotkaniach modlitewno-formacyjnych we wspólnotach parafialnych, które łączą ludzi według wieku lub stanu (pary małżeńskie, młodzież, dzieci, samotne matki) lub w grupach zawodowych (pracownicy służby zdrowia, prawnicy, nauczyciele itd.). Działalnością wspólnoty kierują animatorzy świeccy, którzy w zakresie duchowym ściśle współpracują z kapłanami.
Duchowość
Duchowość Ruchu Rodzin Nazaretańskich swoje aspiracje czerpie z Ewangelii, realizując ją na wzór Chrystusa w sposób radykalny w życiu, relacjach, wyborach.
Duchowość RRN jest:
Chrystocentryczna: pragnienie pełnej komunii z Chrystusem Zbawicielem, która oznacza kochać Boga i ludzi miłością Chrystusa;
Nazaretańska: ideał Nazaretu realizowany w naśladowaniu Jezusa, który wybierał ubóstwo, pokorę, uniżenie i prostotę;
Eucharystyczna: łączenie spraw życia powszedniego z darem Eucharystii: wyraża się w częstym (w miarę możliwości codziennym) uczestniczeniu we Mszy św.;
Wybieranie ubogich środków, takich jak: wyrzeczenie się swego „ja”, samozaparcie, modlitwa, jako najlepsza pomoc w drodze do Boga;
Maryjna: wyraża się w postawie zaufania Najświętszej Maryi Pannie jako Matce Kościoła;
Eklezjalna: członkowie RRN, patrząc w świetle wiary, postrzegają w hierarchii Kościoła partykularnego szczególny kanał łaski, z którego wypływają relacje synowskiej miłości oraz posłuszeństwa biskupowi.
Struktura RRN
Uczestnicy Ruchu postrzegają w hierarchii Kościoła partykularnego, który jest częścią Mistycznego Ciała Chrystusa, szczególny dar łaski dla siebie. Stąd wypływa miłość synowska oraz posłuszeństwo rządzącemu biskupowi diecezji, który jest widzialnym źródłem i fundamentem jedności Kościoła partykularnego (ChL 30).
Struktura terytorialna Ruchu wpisana jest w diecezjalno-parafialną strukturę Kościoła. Ruchem w diecezji kieruje, mianowany przez biskupa danej diecezji, moderator wraz z grupą kapłanów, którzy dołączając się do działania Ruchu, stają się przywódcami duchowymi. Ze względu na sakramentalne uczestnictwo w kapłaństwie Chrystusa wraz z innymi kapłanami pełnią funkcje szafarzy sakramentów Eucharystii i Pokuty. Dbają o zachowanie prawowierności głoszonej nauki oraz służą duchową pomocą uczestnikom Ruchu w ich życiu wewnętrznym.
Grupy Ruchu powstają przy parafiach. Grupami parafialnymi kieruje proboszcz lub wyznaczeni przez niego kapłani wraz ze świeckimi animatorami parafialnymi.
Animatorzy świeccy pod kierunkiem wyznaczonego moderatora – świeckiego animatora diecezjalnego – pełnią funkcję doradczą oraz pomagają moderatorowi realizować zadania organizacyjne i apostolskie. Animator diecezjalny współpracuje z grupą animatorów dekanalnych, parafialnych, jak również z grupami międzyparafialnymi (dzieci, młodzieży, studentów, młodych rodzin, różnych środowisk zawodowych i in.). Świeccy animatorzy Ruchu integrują wspólnotę, dając świadectwo swoim życiem o miłości Boga i bliźniego, pełniąc swoje zadania w duchu służby i ofiarności. Zajmują się organizacją wspólnoty lokalnej, jak również działalnością apostolską oraz są świadomi, że działalność przynosząca owoce nawrócenia ściśle zależy od ich rozwoju duchowego. Swoją formację animatorzy mogą pogłębiać m.in. poprzez podjęcie studiów specjalistycznych w zakresie życia rodzinnego i wewnętrznego.