SANKTUARIUM ŚW. ANTONIEGO Z PADWY
Na prośbę Kurii Prowincjalnej Ojców Franciszkanów oraz duszpasterzy kościoła św. Antoniego Arcybiskup Marian Jaworski, Metropolita Lwowski, ustanowił kościół św. Antoniego Sanktuarium z dnia 13 czerwca 1995 r.
Adres: ul. Łyczakowska 49a, Lwów 79010
Tel.: +38 (032) 276 70 40; +38 (032) 225 68 28
e-mail: antoni.lviv@gmail.com
Web: myridobro.org
Obsługują: Zakon Braci Mniejszych Konwentualnych (Franciszkanie)
Uroczystość odpustowa ku czci św. Antoniego z Padwy 13 czerwca
Eucharystia i nabożeństwo za wstawiennictwem św. Antoniego
Wtorek
9.00; 18.00 – pl
19.30 – ua
Msza św.
Niedziela
9.00 – pl
11.00 – z udziałem dzieci
13.00 – suma
15.00 – ua
17.00 – ru
18.30 – pl
Dni powszednie
9.00; 18.00 - pl
Nowenna do Bożego Miłosierdzia
Czwartek
18.00 – pl
19.30 – ua
HISTORIA SANKTUARIUM
1618-1630 – za obronnymi murami Lwowa, pod Winną Górą na Łyczakowie, na przedmieściu Sucha Wola, zbudowano drewniany kościół pod wezwaniem św. Antoniego Padewskiego oraz drugi w mieście klasztor franciszkański w celu duchowego wsparcia mieszczan i rzemieślników lwowskich, którzy byli narażeni na ciągle najazdy wrogów.
1648 – kościół z zabudowaniami uległ zniszczeniu podczas oblężenia Lwowa przez kozaków, wkrótce odbudowany.
1652 – spłonęły odbudowane drewniane ściany.
1669 – za czasów Korybuta Wiśniowieckiego franciszkanie odbudowują kościół z ciosanego kamienia. Pierwszy wielki fundator – książę Konstanty K. Wiśniowiecki.
1718-1720 – okres zakończenia budowy murowanego kościoła, rozpoczęcie prac nad wystrojem i wyposażeniem świątyni. Fundator i dobroczyńca prac wykończeniowych kościoła i klasztoru jest książę Janusz A. Wiśniowiecki.
21.06.1739 – konsekracja kościoła przez bpa sufragana Samuela Głowińskiego.
03.10.1784 – rozporządzenie opuszczenia kościoła i klasztoru przez zakonników franciszkańskich w wyniku reformy józefińskiej.
1785 – nadanie praw kościoła parafialnego prowadzonego przez księży diecezjalnych. Parafię przeniesiono z kościoła św. Piotra i Pawła, który po kasacie józefińskiej został zamieniony na cerkiew greckokatolicką
01.01.1786 – wprowadzenie pierwszego diecezjalnego proboszcza ks. Daniela Bogdanowicza i dwóch wikariuszy.
1818 – zbudowanie dzwonnicy.
1845 – początek długoletnich odnawiań kościoła z zabudowaniami i dokonywanie przeróbek.
1885 – rozbudowa plebanii.
1898-1904 – odbudowa przedsionka kościoła i bocznych kaplic z rozbudową zakrystii.
1926 – otrzymanie nowych dzwonów.
1921-1941 – proboszcz ks. Walenty Dubiel. Za jego czasów w pomieszczeniach plebanii mieściła się przez pewien czas kuria metropolitalna, gdzie urzędował abp Bolesław Twardowski, usunięty w grudniu 1939 r. przez władze sowieckie ze swojej rezydencji arcybiskupiej przy ul. Czarneckiego 32.
1941-1946 – proboszcz ks. Józef Czapran.
1946 – kościół nie zostaje zamknięty przez władze sowieckie, funkcjonuje nieprzerwanie, traci część parceli ogrodowej z zabudowaniami gospodarczymi, utrata części pomieszczeń w budynku plebanii.
1946-1949 – opiekun i duszpasterz ks. Hieronim Kwiatkowski.
1950 – zabranie przez władze sowieckie całego budynku plebanii.
1950-1969 – opiekun i duszpasterz ks.Ignacy Chwirut.
1969-1989 – opiekun i duszpasterz ks. Kazimierz Mączyński, który systematycznie odnawia świątynię.
1991 – wznowienie przez Jana Pawła II łacińskiej Archidiecezji Lwowskiej; franciszkanie przejmują opiekę nad kościołem św. Antoniego po 206 latach opuszczenia przez nich świątyni.
14.04.1995 – Arcybiskup Metropolita Lwowski Marian Jaworski kanonicznie przekazuje kościół Zakonowi franciszkanów.
30.05.1995 – Arcybiskup Metropolita Lwowski Marian Jaworski podpisuje Dekret o ustanowieniu Sanktuarium.
(na podstawie monografii: Łucjan Wulecki, Kościół św. Antoniego we Lwowie, Wrocław 1996)
Św. Antoni Padewski, właściwie Fernando Martins de Bulhões, (Antoni z Padwy, Antoni Padewski, właściwie Fernando Martins de Bulhões (Ferdynand Bulonne). Urodzony w 1195 r. w Lizbonie, zm. 13 czerwca 1231 w Arcelli obok Padwy. Portugalski teolog, franciszkanin, święty Kościoła katolickiego, prezbiter i doktor Kościoła.